به نام آرام بخش جان
این ک یهو مسیرت عوض بشه خودش یه حمکتیه، شاید قرار بوده تو این مسیر یه کاری به دست تو و توانایی هات حل بشه، شاید طول بکشه ک قطعا طول میکشه ولی بی حمکت نیست
شاید تو طوفان امتحان و درس و پروژه خسته بشم ولی تهش به این فکر میکنم ک شاید یه کار نا تموم بوده ک من انگار اومدم تمومش کنم.
نمیشه گفت ک همچی رواله نه ولی تنها کور سوی امیدم همین کار نا تمومه، یچیزایی هم دستگیرم شده از تکرار برخی سناریو های کاشون و وارد به فضای دانشجویی و مقابله با یسری افراد ک خاطرات تقابل ها با امثال امیر چ و هادی ا
و کسایی ک با من و تفکراتم زمین تا آسمون فرق داشتن و زنده کرد.
به هر حال هرچی ک خیره تو هر زمینه ایشالا رقم بخوره تنها امیدواریم خودتی و کاری ک براش مسیرم و عوض کردی
و اما بعد
بعدی وجود نداره هرچی هست همین حالا، اگ حالا تو هر شرایطی تونسی زندگی کنی با کم و زیاد خوشی و ناخوشی، تنهایی و باکسی و.....
خلاصه ک حالا رو عشقه فکر بعد هارو کردیم ک حال ها رو از دست دادیم
والسلام
یاعلی مدد
