به نام آرام بخش جان
یه وقتایی مقاطعی از زندگیت و ک یه شروع دوباره یا یه تغییر کوچیک داری خیلی دوسداری من خودم به شخصه از یکنواختی بیزارم درسته کنار میام باش یا شاید اظهار خستگی نکنم ولی واقعا خوشم ازش نمیاد حالا بعد از سه سال دوری از فضای درسی و دانشگاهی دوباره برگشتم اینبار در فضایی جدید ولی غریب ک باید یواش یواش در جهت آشنایی با محیط و اساتید و همکلاسی ها اقدام کنم این چند جلسه ک خب چیزای زیادی دستگیرم نشد ولی در ادامه بیشتر باید دقت کرد
این روزا احوالاتم شبیه احوالات و روز و شبای کاشان شده و دلتنگ اون احوالاتم، چقدر بعضی وقتا آدم دوسداره احوالات قبلی و داشته باشه ولی دگ گذشته و خبری از اونا نیست
فعلا کشورم حالش خوب نیست، تنش داره، تب داره و در نهایت هیچ هدف و غایتی نداره فقط ایجاد نا امنی شده دردسر مردم و عوامی ک سرشون به کار خودشونه بگذریم امیدوارم نهایتش خیر باشه
