به نام آرام بخش جان
دلم مثل دلت خونه شقایق
چشام دریای بارونه شقایق
مثه مردن میمونه دل بریدن
ولی دلبستن آسونه شقایق
شقایق درد من، یکی دوتا نیست
آخه درد من از بیگانه ها نیست
کسی خشکیده خون من رو دستاش
که حتی یک نفس از من جدا نیست.
شقایق وایی شقایق،
گل همیشه عاشق
شقایق اینجا من خیلی غریبم
آخه اینجا کسی عاشق نمیشه.
عزای عشق غصش جنس کوهه
دل ویرون من از جنس شیشه
شقایق آخرین عاشق تو بودی.
تو مردی و پس از تو عاشقی مرد
تو رو آخر سراب و عشق و حسرت
ته گلخونه های عاشقی برد
دویدیم، دویدیم و دویدیم به شب های پر از قصه رسیدیم.
گره زد سرنوشت هامون و تقدیر،
ولی عاقبت ما از هم بریدیم
شقایق جای تو دست خدا بود، نه تو گلدون نه توی قصه ها بود
حالا از تو فقط این مونده باقی که سالار تموم عاشقایی
