به نام آرام بخش جان
امروز توی غوقای مترو به این نکته فکر میکردم که چرا آدم توی این همه شلوغی گم نمیشه همه غریب با تفکر مختلف و..... ولی احساس گم شدنی نیست
با این همه شلوغی غربت سر در گم نمیشی!!
ولی گاهی خودتی فقط خودت، ولی گم میشی، جوری که حتی خودت هم نمیتونی خودت و پیدا کنی
این از چیه مگه غیر از اینه که خودت میشناسی!!؟
شاید هم هنوز خودت و نمیشناسی!!
یا این که میشناسی ولی خب چوب لای چرخ زندگیت رفته؟
به نظرم عیب از شناخت باشه
اگه خودت و بشناسی کوه هم نمیتونه اذیتت کنه
ولی خب به لفظ خیلی چیز ها سادس ولی عمل تمرین میخواد
شایدم تلقین
چیزی که توی شهر و مترو و جاهای دیگه مشهوده شناخت شهر و بلد بودن راهه
چیزی که برای زندگی دقیقا نیازه راه بلد بودنه
خب حالا یکم از حالت تفکر بزنم بیرون
گاهی به هیچ چی نباید فکر کرد
فقط دراز کشید
مد روز جوونا شده کیلیپ های انگیزشی آرامشی دکتر هلاکویی و....
دمشون گرم ولی خب تا وقتی ذهن درگیر باشه زیاد اثر بخش نیست
حال آدم با یه چیز خوب میشه اونم با چیزایی که بهش علاقه داره
آهنگ مورد علاقه، گل، قناری،و...
خوش به حال کسایی که با دستگیری از یه نفر حالشون خوب میشه
یا با باز کردن یک گره از کار یه نفر
دم و باز دم همه با معرفتای روزگار گرم
خب ایام تولد پیامبرمونم که هست و دیگه خیلی خوش به حالمونه
یه دیوونه ای هم یه صحبتی کرد که خب تفکرات والای خریت و عدم فهم آزادی بیان خودش و به همه ثابت کرد
خب چه بهانه ای بالاتر از این ایام برای شاد بودن، برای خوش اخلاق بودن، برای داشتن حال خوش
ایشالا خوش باشید 🌸🌸
خدایا به حق پیامبر عزیزمون حال دل همه خوب باشه
خدای به حق این ایام فرخنده گره از مشکلات مردم و این بیماری بازبشه
خدایا شکرت
خدایا راضیم به رضای تو
یاحق
