بی حرفی

به نام آرام بخش جان 

یوقتایی ک زیاد میومدم تو وبلاگ و شبا متن می‌نوشتم یا تو دفترم واسه خودم می‌نوشتم بابام میگفت یوقت میشه دیگ سراغ اینارو نمیگیری و دیگ حرفی برای گفتن و نوشتن نداری، تو دلم میگفتم چی میگه آخه بابا ما حالا شده، طوری ک دیگه دفترم هم نمیدونم کجاست فقط یه وبلاگ مونده ک چندوقت یبار میام سراغش چقدر خوب و بیخوده ک آدم سن و سالش بالاتر میره خیلی چیزایی ک براش باحال بود دیگ کم حال میشه یعنی هم خوبه ک احوالت عوض شده هم بده ک دیگ اون چیزایی ک یه زمانی باهاشون حال میکردی دیگ حالا کیفی ندارن

 

به هر حال فقط چیزی ک مهمه و من خودم بهش عمل نمیکنم اینه ک نزاری بیشتر تو لاک دفاعی فرو بری این نکته مهمه زندگیه ک خب من اصلا بهش گوش

 ندادم و پیله تنیده خودم و تنگ تر میکنم

 

خب امیدمون به خداست و بس خدایا خودت یجوری به اوضاع آشفته سر و سامون بده دم شمارو هزار بار گرم 

 

 

دستای تو

به نام آرام بخش جان 

 

بچه ها جمع بودن نشسته بودیم دور هم، طرف میگفت ایشالا شما هم جور کنید دسته جمعی بیایم رستوران، فقط خندیدم  به خودم گفتم مگ عشق جور کردنیه، روزگار  متاسفانه این شده فعلا فقط امیدوارم دوست گلم تو این رودخونه عشق مجازی غرق نشه

قلب حقیقیه نه مجازی، قلب میتپه، کند میشه، تند میشه اینا یعنی عشق، مجازی از اینا داره!!؟؟

بیخیال

دلم حال و هوای یه داریوش قشنگ و داره 

بزار ببینم چی داریم. 

 

دستای تو 

 

ای که بی تو خودم و تک و تنها میبینم

هر جا که پا میزارم تو رو اونجا میبینم 

یادمه چشمای تو پر درد و غصه بود 

قصه ی غربت تو قد صدتا قصه بود

یاد تو هرجا که هستم با منه داره عمر من و آتیش میزنه

تو برام خورشید بودی توی این دنیای سرد

گونه های خیسم و دستای تو پاک می‌کرد 

حالا اون دستا کجاست، اون دوتا دستای خوب

چرا بی صدا شده لب قصه های خوب 

من که باور ندارم اون همه خاطره مرد 

عاشق آسمونا پشت یه پنجره مرد 

آسمون سنگی شده، خدا انگار خوابیده 

انگار از اون بالا ها گریه هام و ندیده 

یاد تو هرجا که هستم با منه 

داره عمر من و آتیش میزنه 

 

 

اینم از این خدایا شکرت بابت همه چی 

اسم متن هم باشه اسم این ترانه

 

 

آغاز تنهایی

به نام آرام بخش جان

چند وقته درگیر بودم و از بلاگ دور

خسته ام از مشغله روزگار، دنیا گاهی اونقدر دست انداز میندازه برات که فقط باید برای صاف کردن جاده پر دست اندازت تو دنیا بدوی و سر آخر هم میبینی که اون کاری که میخواد انجام بشه میشه و چه بدوی چه ندوی تهش همینه این تثبیت شده برا تو و زیاد قابل تغییر نیست

فقط محکومی به طرح راه حل برای سوال ها و مشکلاتت تا یکم نرم تر ازش عبور کنی

اصن بیخیال حیفه که تو خلوت هم از این چرت و پرت های روزمره حرف زد 

 

پیام بازرگانی : میگن دیگه نیستی اونی که بودی ولی خب یکی نیست بگه شما اونی بودی که من بخوام؟ میگه نه، پس چه انتظاری داری من همون آدم قبل بمونم

رفتار آدما به مرور عوض میشه مهم اینه ادم عوضی نباشه

 

امشب که دارم مینویسم یه شبه تا حدودی متفاوته تفاوتش هم اینه که باید دوباره برم یجا تنهایی زندگی کنم دیگه اسمش کار نیست، درس نیست اسمش خدمته اون جایی که چرت و پرت  به یادگار برا خودت میاری و دوسال از زندگیت عملا تباه میشه فقط تنها دلخوشیت بعد از سربازیته که یچی داری برا گفتن اگه خاطره خواستی بگی

طبق معمول هم که از شانس خوب ما یجا قراره بریم که فقط گرگ زوزه میکشه 😀😀😀همه اقبالشون اقبال لاهوریه ولی از ما داریوش اقبالی

بازم شکر اینم راضی ام به رضای خودت 🙏💓

یه خوبی داره زندگی سنتی و ده بیست سال گذشته برات تداعی میشه بدون موبایل و تکنولوژی زندگی کردن، باید چنتا کتاب ببرم بخونم وسط این همه چرت و پرت تکراری

کلهم خیرا

خدایا، دل های شکسته و تنها رو بخر

خدایا، ما مخلوقات فقط شمارا داریم

خدایا، گره های زیادی به کار مردم کشورمون هست خودت یه نظر بنداز به احوالات

خدایا، برای تمام نعمت هایی که دادی ممنونم برای نعمت هایی هم که نخواستی برامون ممنون،

خدایا ببخشمون اگر بد بودیم، اگر دلشکوندیم. اگه بیشتر میتونستیم و کم کاری کردیم، و.....

 

در کوی نیک نامان مارا گذر ندادند

گر تو نمی پسندی تغییر ده فضا را

یاعلی مدد 

شکایت نامه

به نام آرام بخش جان

 

این روز ها بهانه های زیادی از کرونا تا گرونی و بی آبی و فقر مطرح میشه فقط و فقط برای زیر سوال بردن جلسه امام حسین، جلسه هایی که حرمت بسیاری به درگاه خدا داره و قطع به یقین چون نام آقا امام حسین و نام حضرت زهرا سلام الله علیها به میون میاد یکی از مکان های ویژه رفع غم و مشکلات هست

 

اما علت این همه شبه و دست انداز و بهانه چیست؟؟؟

دلیل اصلی کم اعتقادی هست از خودم گرفته تا برخی مردم دیگه اون حرمت و ارادت قبل و به ماه محرم ندارن و این ها تمام به دلیل شرایط ایجاد شده در جامعه ماست، جامعه ای که مردم برای رسیدن به ثروت و شهرت و مقام به دروغ و کلاه برداری متوسل می‌شوند  و مردم از شدت فقر مالی و فرهنگی و کاستی به گدایی و هزاران مشکلات و نگرانی مبتلا می‌شوند

دلیل بعدی کم شدن اعتقاد، تبلیغات دشمنان واقعی دین هستند که مزید بر علت می‌شوند

دلیل بعدی می‌تواند سرچشمه از فرهنگ و ذات ما داشته باشد که زود خیلی چیز های منفی را میپذیریم و مقابل مثبت ها جبهه دار می‌شویم 

ولی بازهم دلیل اصلی عدم رفاه و آسایش در جامعه ماست اگر رفاه و آینده در کشور ما مشخص بود، کسی برای به دست آوردن ثروت و رفاه نسبی دروغ نمی‌گفت کلاه برداری نمی‌کرد، احتکار معنا نداشت و هزاران هزار فساد اخلاقی و اقتصادی و فرهنگی برای رسیدن به زندگی ساده و بعضا حتی سیر کردن شکم انجام نمی‌گرفت

حال اعتقاد چه ربطی به این مشکلات دارد و چرا مشکلات دلیلی برای بی توجهی به مرکز توجهات آسمان می‌شود

 

اینها به طور کلی حاصل فساد و گناه و دزدی در قالب دین است

هر مسلمان نماینده دین است و هر خطای بزرگ و اجتماعی ضربه ای بر پیکره دین و متاسفانه دین ما به دست برخی مسئولان زخم های زیادی برداشته  از اختلاس تا بی توجهی به مردم و عدم مدیریت و..... این زخم ها  موجب بد بینی به کامل ترین دین خداشده

 

ولی نادرست ترین کار این است که بدون تحقیق و با ندانم کاری و وقاهت گروهی از اعتقاد به دین و مهم تر از آن ارکان دین  بد بین شویم

 

دین و از گروهی نگرفتیم که بخواهیم با اشتباهشان از دست بدهیم دین را از نیکو ترین بنده خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله گرفتیم و تحت دستورات امیرالمؤمنین علی علیه السلام خط و مشی صحیح دین داری و یادگرفتیم و تحت قیام امام حسین علیه السلام درس مردانگی و ازادگی مشق  کردیم 

پس با خلاف برخی عمامه به سر و گروه تسبیح به دستان و پینه داران نباید به دین خدا و بزرگواری امام حسین علیه السلام ثانیه ای شک کرد 

شکی اگر بود خودتان با تحقیق و مطالعه رفع کنید 

برای نجات خودمان هم خودمان باید تلاش کنیم برای رفع مشکلات کمر ببندیم و دستی اگر برای نجات بالا شد بگیریم 

به هم کمک کنیم و دستمان را از دامن حسین رها نکنیم 

انشالله 

یاعلی مدد 

 

الهی نامه

به نام آرام بخش جان

مهمونی داره تموم میشه؟؟!!

نکنه سفره مهربونیت جمع بشه و سفره ها خالی بمونه!

نکنه بگی اینا از این حرفا زیاد زدن

خدایا حساب سائل با ارباب فرق میکنه

نوکر کارش خطاست و ارباب بخشیدن

خدایا محتاجم محتاج یه نیم نگات

یه نگاه مثه نگاه هایی که به با صفاهات کردی

نگاهی مثه نگاه رسول ترک، طیب، ظهیر و...

نگام نکنی تو جمع گم میشم و دیگه نمیشه پیدا بشم

خدایا روت و ازم برنگردون

دنیا همیجوریشم قشنگ نیست

دیگه شمام رو برگردونی کار تمومه

چراغ راه خاموش بشه بعدش دره در انتظاره

خدایا باش کنارمون باش تا شرمنده نباشیم

شرمنده شهدا، شرمنده فقرا، شرمنده مادر

خدایا به خود که میام فقط یه چیزی میبینم

خودم و خودت و یه دنیای نامرد

اما یه چیز و میدونم که از هرکس به بنده هات مهربون تری

مهربون نفس بنده هات بند اومده از این بیماری

شغلشون و کسبشون مختل شده

خدایا وقتش نشده که تموم بشه این وضع؟؟! 

به حق فاطمه زهرا یه فرجی تو کار مردممون برسون 

الهی آمین 

اللهم عجل لولیک الفرج 

 

شقایق

به‌ نام‌ آرام بخش جان 

دلم مثل دلت خونه شقایق 

چشام دریای بارونه شقایق 

مثه مردن میمونه دل بریدن 

 ولی دلبستن آسونه شقایق 

شقایق درد من، یکی دوتا نیست 

آخه درد من از بیگانه ها نیست 

کسی خشکیده خون من رو دستاش 

که حتی یک نفس از من جدا نیست. 

 

شقایق وایی شقایق،

گل همیشه عاشق 

 

شقایق اینجا من خیلی غریبم 

آخه اینجا کسی عاشق نمیشه. 

عزای عشق غصش جنس کوهه 

دل ویرون من از جنس شیشه 

شقایق آخرین عاشق تو بودی. 

تو مردی و پس از تو عاشقی مرد 

تو رو آخر سراب و عشق و حسرت

ته گلخونه های عاشقی برد 

دویدیم، دویدیم و دویدیم به شب های پر از قصه رسیدیم. 

گره زد سرنوشت هامون و تقدیر،

ولی عاقبت ما از هم بریدیم 

شقایق جای تو دست خدا بود، نه تو گلدون نه توی قصه ها بود 

حالا از تو فقط این مونده باقی که سالار تموم عاشقایی

 

و عشقی که بسوخت

به نام آرام بخش جان 

کوه غم تنها در این فکر بود که مگر کوثر به شأن فاطمه نامد نزول!؟؟ پس چرا مسمار شد سهم یگانه یار او

سخت بود  بر سرور و سالار من، دست بسته و در بر قامت لیلای او

رنگ مولایم نبود اینگونه بر رخسار و موی، آن زمانی که بسوخت هر شاخه پر یاس او 

رنج عشق و زجر عاشق کم نمیشد، هر زمانی که بدوخت دیده را بر صورت تب دار او 

یار چاه و مرد تنها سوخت  تا که زد میخ در، پنجه پر کین خود بر پهلوی غمخوار او

فضه میگفت که این سان های های از بحر چیست؟؟ جای زخم آشکار شد از درون جامه خونین او

غصه داشت میکشت مرد قصه و مجنون ما، زانکه امشب می‌رود عشقش بی دریغ از پیش او 

مرد تنها داشت می نالید از حال فراق، آرام آرام یار را میدید در برق خوش چشمان او

عاشقان را سخت باشد دوری از دیدار دوست، لاکن این عشق داغ شد بر قلب پر احساس او

درد مولا را که فهمد  زین همه افکار ها؟! دست بسته، در شکست، بر پهلوی زهرای او

دیگر آخر نیست روی فاطمه، تا که حیدر بشکفد روی خود از برق رخ و چشمان او

 

الهی به حق فاطمه 

اللهم عجل لولیک الفرج 

رفاقت جاهلانه یا عامدانه!!؟

به نام آرام بخش جان 

عصبانیت یعنی بفهمی یه نفر از اون حدی که تو فکر میکردی جاهل تره 

وای از دست تو دیونه آخه اینم شده رفاقت 

وای آخه چقدر من از دست تو باید بکشم؟!!! 

نمیدونم والا آخه این چیزا که تو میگی دشمنی میشه اسمش و گذاشت، نادونیه، رفاقت!!! 

بعد میگه شوخی 

آخه از یه نفرم یاد میکنن میگن بهش، تو نگفته یاد کردی، دری وری گفتی و رفتی، بعدشم من لوطی ترین رفیق عالم 

اونقدر از دست تو و اون نوشته های لعنتیت عصبانیم که نمیدونم چطوری باید زنگ بزنم بهت و عصبانیتم و خالی کنم 

هرچند گند زدی باید جمعش کنی، من 4 سال آبرو توی دانشگاه جمع نکردم که با چرت و پرت های تو دیوونه و متن های مسخرت بر باد بره 

همیشه سعی کردم با کسی رفاقت کنم که یه چیز بهم اضافه کنه با این که دوست دارم هنوزم با این همه دری وری، تو هیچ چیز نه بهم اضافه کردی نه قدمی برای من برداشتی 

به قول خودت لوطیم آره در حق تو یکی واقعا لوطیم 

ولی حیف که نمیدونم چرا تو نالوطیییی

باز اگه تعریفات یکیش درست بود دلم نمیسوخت ولی تمام حرفات مسخرس و دروغ، حالا چرا نمیدونم والا من به هرجاش نگاه میکنم فقط میتونم بگم اگه شوخیه شوخی مسخره ایه واگه..... 

حیف روزی که با عکس های مسخره به اصطلاح خاطره بازی تو برام خراب شد 

رفیق جو گیر من 

بخون برات خوبه 

هرچند نرود میخ آهنی در سنگ 

یاحق 

 

 

 

مهربان غریب

به نام آرام بخش

 

همه گفتند و میگن امام رضا امام غریب 

امسال من غریبم رضا جان دلم سخت هوای حرم دارد

سخت تشنه سقاخانه، سخت تشنه تماشای حرم 

دلم سخت، سخت شده از دوری

هوای دلم احوال گوهرشاد را دارد شب های حرم 

خلوت و ساکت، شما بودی و حرم 

احوال خوب نیست 

شاه کرم، ولی نعمت ما، نگذاری بخندند به احوال ما، به مردم ما 

به کشور ما 

دل مردم زخمی، جسم بیمار،جیب خالی، دل ها همه پر ازغصه و کینه و حسد 

هیچ کس به فکر ما نیست جز شما و پدرانتان 

خودتان هوای دوستانتان را داشته باشید 

دیگه از دست هیچ کس کاری  ساخته نیست 

جهان میگه درد بی دوا 

ولی ما نسخه بی دوا دیده ایم از شما 

یا امام رضا بازهم چشم دوخته ایم به پنجره فولادتان 

و...... 

درد داریم و امید شفا از درگهان 

 

حرف داریم همه اما باقی در محضر حضورتان 

یا حق 

 

دنیا

به نام دوست ترین دوست

 

تا حالا به دنیا فکر کردید دنیا همون درک خودمونه از محیط پیرامون دنیای بعضیا رو دیدید چقدر قشنگه آدم حسودیش میشه به دنیاشون 

 

به این که اینقدر با دنیاشون حال میکنن دنیاشون میشه یه گل میشه یه خونه یه قناری یه علاقه در واقع دنیاشون همون علاقه ای هستش که توی دنیاشون شده تمام احوالشون 

بعضیا برا دنیاشون یه سیبل میزارن و خودشون و نوک پیکان تیر تا به هدف بخورن دنیای اونام قشنگه به شرطی که تیزی پیکانشون زخم دل و صورت بقیه نباشه 

دنیای هرکس هم با یک ساعت گپ باهاش لو میره دنیا میتونه توی یک ساعت خلاصه بشه با اون همه بزرگی!!!!

محمد میگه دنیای تو رو من با 7 سال رفاقت نتونستم پیداکنم و محمدجواد میگه من فهمیدم ولی با پرسیدن ازش تفره رفت 

خوبه که دنیای همه متفاوتها

نمیدونم چرا ولی کسی زیاد چیزی ازم نمیفهمه و خداییش دست خودم نیست دادا ناراحت نباشی ازم به خدا حالم اینجوریه نه بد جنسم نه ناتو من واقعا چیز پنهون کردنی هم ندارم 

اصلا مسؤلیتی هم ندارم که برات توضیح بدم ولی خب گفتم از دستم ناراحت شدی بگم که از قصد نیست خب حالم اینجوریه 

بگذرم

 

ته این وضعیت کشور به کجا میخواد بره 

مردممون دارن غرق میشن توی مشکلات و فقط نفس شما و امیدواری شما سرپا نگهشون داشته خدایا به داد مردم برسید لطفا 

کسی نیست دوباره زندگی و یادمون بده این زندگی که به اون مجبور شدیم مردگی ماننده هر روز می‌میریم 

دولتمان چنان جاده را صاف کرده و ما برخی مردم سود جو کوبیدن که به جرعت میگم از دست هیچ کس کاری ساخته نیست 

جز شما، شما قادرید ورق و به نفع ما برگردونید

خدایا فقط امید این ملت به خود شماست ولا غیر 

الهنا و ربنا من لنا غیرک