حادثه ای که ماندگار شد

به نام آرام بخش جان 

بعضی فقط فکر میکنن با دیدن فساد در بالا دست و مسؤلین، کشور از چهار چوب خودش خارج میشه ولی فساد از پایین مشخصه مشت نمونه خروار

چیزی که موج میزنه در تشکیلات اداری کشور در هر ارگان و رسته ای 

فساد اخلاقی اداری و مالی و......

مورد بی توجه بیت المال هست، تلفن ادارات تلفن شخصی، ماشین اداری ماشین شخصی میشه و تمام بی توجهی های دیگه به نوعی اکثرا دنبال سهم گمشده و ارثیه پدری می‌گردن 

دیفالت کاری معتل کردن ارباب رجوع و گیر انداختن کارش که آن هم دلایل گوناگون داره 

البته هستند معدود افرادی که هنوز هم مراعات کاری و مروت و در نظر میگیرن که این نکته بسیار با ارزشی هست 

و اما رئیس جمهور مردمی هم گویا معترض شعار ها علیه خودشون شدن

و تمام دستگاه ها رو ردیف کردن تا پیگیر این امر بشن 

کی بود میگفت آزادی کلام و فکری از جوون گرفته شده جوون باید حرفش و بزنه!!!؟ 

کی این حرف و زد؟؟!! 

حالا کو؟؟ کجاست؟؟ جواب منتقد دادی؟؟ 

امید، تدبیر، کلید.. کو اینا؟؟؟!!! 

کارد و رسوندی به استخون 

امیدی که ازش دم زده میشد هیچ جایی در خونه ایرانی ها نداره 

ذهن و فکر مردم برای پیشرفت و زندگی ایده آل به سمت کلاه برداری و دلالی و رفتن از کشور رسوندی 

البته چشم ما مردم متاسفانه به مسئولین هست اعمالمون هم متناسب با اونا تنظیم میشه 

میترسم از آینده کشورم میترسم از پایه هایی که سست شده از غیرتی که نمونده از آرامشی که نمونده اینا ترس داره. 

اشک پیرزن گرسنه، گریه جوون فقیر، پدر شرمنده، مریض بی پول و... 

ترس داره، ترسی که دنیا رو ممکنه زیر و روکنه 

ولی آخرش خدا با ماست 

ما پشتمون به خداست و اهل بیت پیروزی دست ماست 

الهی امیدمون به خودت و بس

یاحق 

ارمغان تاریکی

به نام آرام بخش جان

ارمغان تاریکی

چه در دل من،چه در سر تو
من از تو رسیدم،به باور تو
تو بودی و،من به گریه نشستم
برابر تو، به خاطر تو
به گریه نشستم ، بگو چه کنم
با تو شوری در جان
بی تو جانی ویران
از این زخم پنهان،میمیرم
نامت در من باران
یادت در دل طوفان
با تو امشب پایان می گیرم

نه بی تو سکوت
 نه بی تو سخن
به یاد تو بودم 
به یاد تو من
ببین غم تو
رسیده به جانا 
دویده به تن
 ببین غم تو
رسیده به جانم
بگو چه کنم
با تو شوری در جان
بی تو جانی ویران
از این زخم پنهان می میرم،می میرم

 

الهی و ربی من لی غیرک 

حلال رجب

به نام آرام بخش جان 

یکی از قشنگ ترین و آرام بخش ترین ماه های قمری ماه رجبه و به طور کلی گل فصل قشنگ زمستون بهمن و اسفند با این ماه مقارن شده

از اوایل دوران نوجوانی احساس قشنگی نسبت به این ماه داشتم و هنوز هم این احساس و درون خودم پیدا میکنم 

این احساس وقتی شکل گرفت که فهمیدم روز تولد حضرت باقر متولد شدم و حکایت اسم دیگرم که محمدباقر هست برای همینه تولد حضرت باقر که می‌شد تا چند روز اسم ما میشد به اسم دوممون یعنی محمد باقر 

استارت اولیه علاقه من به ماه رجب از اون جا شروع شد 

حکایت بعدی حکایت تولد حضرت مولا بود از زبان یک فرد درست، خیلی خیلی درست که چند سالی هست دیگه ندیدمش 

سال پیش همچین حوالی آخرین روز های با هم بودن با دوستان و در دانشگاه داشتیم تجربه میکردیم روز هایی که دیگه نخواهد آمد 

روزگار کارشناسی و احوال زمان، ورای ارشد و برهه های دیگر زندگیه

روز هایی که هر روزش روزی جدید، حالی جدید و زمانی جدید بود 

دلم برای شهر هزار فرقه و پر دردسر کاشون با قصه های جالبش تنگ شده 

که خب چاره ای هم نیست 

یکم دعا کنم 

خدایا احوال مردم احوال خوبی نیست هرکس به طریقی مشکلی داره و همه این مشکلات ریشه در کمبود اقتصاد داره خدایا به برکت این ماه عزیز گره گشای مشکلات مردم ما باش 

خدایا همیشه بهترین مسیر و در اختیار بنده هات قرار بده و در این شرایط تضعیف ایمان  هیچ وقت مارو دچار امتحان سخت نکنید

خدایا بیماری کرونا زندگی و شرایط عوض کرده همه جای دنیا خودتون ریشه این بیماری و بکنید 

و دعای آخری به حق امام باقر و دل دریای مولا علی آرامشی عطا کن که بتوانیم درست عبادت کنیم، تفکر کنیم، عمل کنیم و عاشقی کنیم

یاحق  

سوته دلان

به نام آرام بخش جان 

زمان زمانی برای صداقت نیست، اگر صادق باشی باورت ندارند آدم ساده و یکرنگ بودن سخته در دنیایی که پراز رنگ و ریاس، دنیا جای ماست برای حال خوب ولی حال خوبی که امروز نیست 

هرکس به خیال خودش زرنگ و سیاستمداره غافل از این که دنیا جایی جز صداقت مهربانی و دوستی نیست 

حال خوب کمه، ولی کاش حال دل همه خوب باشه که نخوایم با عقل و نفس رفتار کنیم بسباریم به دل و خدا

 

سوته دلان

من هنوز خواب میبینم که دوره دوره ی وفاست

 

که اعتبار عشق به جاست دنیا به کام آدماست

 

من هنوزم خواب میبینم

 

من هنوز خواب میبینم که این خودش غنیمته

 

برای دیگرون یه خواب برای من حقیقته

 

من هنوزم خواب میبینم

 

سوته دلان یکی یکی تموم شدن

 

سوته دلی نمونده غیر از خود من

 

کسی که عشق و غم و فریاد بزنه

 

حقیقت آدمو فریاد بزنه

 

هنوز تو قصه های من رنگ و ریا جا نداره

 

دروغ نمیگن آدما دشمنی معنا نداره

 

هنوز تو قصه های من هیچ کسی تنها نمیشه

 

کسی به جرم عاشقی خسته و تنها نمیشه

 

هنوز توی دنیای من هر آدمی یه آدمه

 

گل رو نمیفروشن به هم گل مثل قلب آدمه

 

گل مثل قلب آدمه

 

سوته دلان یکی یکی تموم شدن

 

سوته دلی نمونده غیر از خود من

 

کسی که عشق و غم و فریاد بزنه

 

حقیقت آدمو فریاد بزنه

 

حقیقت آدمو فریاد بزنه

 

بهار خیر

به نام آرام بخش جان 

چقدر دلم چرخش زبان تندی که سر سبزم به باد داد را می‌خواهد 

سری که سبز بود و به باد رفت 

فقط گله از خزان نامرد دارم که سر سبزی برایش بی اعتبار است

حالا نه دیگر سر سبز مانده نه زبان تند، فقط خزان است؛ و خزان تا آخر عمر بر پر سر های سبز ولی سبز سبز، رنگ زرد و خشکی می‌زند

سر سبز را باور ندارم من به سر سبزی بد بین شده ام 

سبزی یکبار مهمان است و بار دیگر بهار حاصل از گلخانه هاست

سر سبز دل است و سبزی عاشقی 

خزان، روزگار و خدایی که نمی‌خواهد آنچه را که تو میخواهی 

 سهم ما از روزگار فقط امید شد به آینده و توکل

خب باغبان برای سرسبزی منتظر بهار است 

من هم مثل بقیه باغبان ها امیدی به بهار ندارم چون نشانی در خزانش نیست

بهار رحیم، مراقب دل های سبز، صحیح و  تازه باش

اللهم اجعل عواقب ربیعهم خیرا 

 

 

گام های کج/ قدم های تحمیلی

به نام آرام بخش جان 

 قدم قدم، آروم آروم، پله به پله،

واژه هایی که تمامش برای دلگرمی استفاده میشه و هدفی جز جلوگیری از تا امیدی نداره، میگن حالا این مرحله رد بشه، حالا این گام بیای جلو، و تمام مراحل زندگی به همین نام و نشون میشه قدم و گام و پله، هیچ کس حواسش به این نیست که آیا تو میخوای توی این پله بمونی یا این که اصلا دوس نداری بری مرحله بعدی فقط میگن باید رفت، هیچ کس به این فکر نیست که بقیه توی چه مراحلی هستن، اگه پایین ترن که خب ای وای شاید قسمت نبوده اگه بالاترین که ای پدر سوخته فلان فلان شده بدووم بهش برسم، 

ولی غافل از اون که مونده بدجورم مونده، یا کسی که مرحله ای که توشه را دوسنداره و یا شایدم کسی که دوس نداره مرحله ای که دوسداشت و ازش گذر کنه 

همه اینا کمک میخوان ولی ما اونایی که کمک میخوان و نمی‌بینیم چشم ما فقط اون که بالاتره و میبینه 

زندگی امروز شده حسرت امروز و فردای نیامده دیگران 

چرا خونه فلانی بزرگتره، چرا ماشینش فلانه، پس چرا ما اینجوری نیستیم، 

و.... هزاران افکار و اعمال نابود کننده دیگه امروز توی کشورمون سایه این درد هست که زندگی های قشنگ و نقلی و پر از صفا توش کم شده

 

خودمون اوضاع اقتصاد و به این لجنزار کشیدیم، حرص و طمع و حسادت 

متنفر ترین رضیله های اخلاقی که امروز شده درد جامعه 

نگاه میکنم به خانواده هایی که خودشون و به آب آتیش میزنن که بهترین و بزرگترین یخچال فریزر و بخرن در حالی که با هزینه کمتر هم میتونن خرید کنن 

دلم میسوزه واسه پسر هایی که با بدبختی و وام و قسط و هزار دروغ و دقل و پز سبد میوه و آجیل و شیرینی آن چنانی برای شب یلدا میبرن 

 

به خدا کسایی هستن که حسرت یه گل شیرینی، یه میوه فصل و به دل دارن 

گم کردیم راه فاطمه زهرا سلام الله علیها رو گم کردیم مرام آقا و مولامون امیرالمومنین و گم کردیم منش گذشته ها رو 

گم کردیم که برکت رفت، عشق رفت، احساسات رفت و به جاش حساب کتاب و عقل اومد

محمد همیشه میگه چرا فیلم های قدیمی میبینی؟

میگم یه فیلم و سریال پیدا میشه الان که فقط زرق و برق زندگی های آنچنانی و تو سر عامه قشر متوسط و ضعیف جامعه نکوبه؟؟؟

نداریم همش خونه چنان و ماشین چنین و رفاه اعلا

اما گذشته فرق می‌کرد همه رو زمین سر سفره بودن تو فیلم هم همینجور بود 

و هزار همه دیگه که با امروز فرق داشتن 

بگذرم به قول یاور همیشه مومن 

گرهم گله ای هست دگر حوصله ای نیست 

اللهم عجل لولیک الفرج به حق فاطمه سلام الله علیها 

یاحق