سلام و درود
یکسال گذشت فراز داشت نشیب داشت دعوا داشت قهر داشت آشتی داشت
سکوت بود دوری بود گریه بود خنده بود بیست بود افتادن بود بیماری بود سلامتی بود
تمام جمله هایش به بود ختم شد از فعلش پیداست بود
گذشته را برای عبرت آفریده اند نه برای مرور البته خاطرات شیرین و هم برای انرژی گرفتن فراموش نکنیم خاطرات بد و باید دور ریخت سخته ولی میشه
سال یک ربع دیگه نو میشه باید خاطره های نو ساخت تا سال بعد در همین حوالی دل تنگ خاطراتمان شویم
اعتماد و ایمان به خدا در هر سالی باید بیشتر از سال های دیگر شود ولی .. خودم را عرض میکنم گاهی اینقدر درگیر میشویبم که به جای یادآوری آرامش بخشی چون خدا کفر هم میورزیم بله دیگه نا امیدی کفره .
حواسمون باشه انسانیم عقل داریم احساس داریم فکر داریم از هر کدوم از این ها کم بذاریم بی تعارف بگم بازنده ایم
ماورای عشق را تمرین کنیم عشق حضرت عشق را در دل تقویت کنیم در کل با عشق زندگی کنیم
شکست هارو فراموش نکنیم سر هم کنیم تا پایه ای برای پیروزی شود
هر چی به آخرین لحظات میرسیم نمیدونم چرا اشک تو چشام حلقه میزنه دم عید ها هر سال برای من همون موقعی هست که یکی گفت گریه خوبه گاهی باید باشه
دلم برای حرم امام رضا تنگه دلم برا مزار رفیق شهیدم تنگه ای کاش دعامون کنن
و در آخر خدایا هر چیزی که به بندگان خوب خودت عطا میکنی به ما هم عطا کن
خدایا کسی تو این سال غم نداشته باشه
خدایا موانع خیلی چیزا واسه مردم حل بشه
خدایا ظهور امام زمان در این سال رقم بخوره
خدایا کمک کنید جز به رضای شما حرکتی نکنیم
الهی به امید خودت
سال نو مبارک
برای آخرین بار در سال 97 یا علی مدد
